Ang Ebolusyong Panlipunan

Web2 kumpara sa Web3

Ang mga tao ay kamangha-manghang umangkop. Maaari tayong makibagay sa kahit anumang bagay. Halos walang anumang pagkain o tubig para sa mahabang pag-eehersisyo, o pagkawala ng isang paa. Ang mga bagay na tila marahas o imposible ay naging regular, at ang mga bagay na nakakainis o nakakagambala ay nagiging mas madali at madaling pansinin.

At sa gayon, tayo ay nakibagay.

Ano ang pamayanan? Ang mga tao, pagkakaibigan, isang pakiramdam, isang hanay ng mga relasyon. Pagtitiwala, pagmamay-ari, kaligtasan, pag-aalaga sa bawat isa. Mga ibinahaging karanasan. Aliw, respeto. Mga nakabahaging layunin.

Ang pagusad patungo sa pakikisalamuha sa internet ay naging dahan-dahan, ngunit hindi rin gaanong banayad. Kontrolado ng COVID-19 ang maraming mga manggagawa — ang COVID-19 at ang mga paghihigpit ng pamahalaan - ang offline na pakikisalamuha ay nawala sa talahanayan.

Ang pamayanan ay hindi espiya, pagmamanipula at pag-aanunsiyo, pag-iimbak ng data, pag-bibitaw ng personal na impormasyon sa mga paglabag sa data, pangingikil, pag-censor, mga echo chambers, panghuhuthot. Hindi ganito ang pamayanan.
At gayon pa man, nakibagay tayo.

Ang mga komunidad ng Web2 ay hindi talaga gusto ng mga komunidad, sa mabuting kadahilanan, ngunit nakibagay kami. Wala tayong alternatibo. Ang mga kumpanya ng Web2 at mga malalaking kumpanya ng tech ay nagbigay ng tanging pagpipilian na tinatayang isang pamayanan para sa maraming mga tao, at sa gayon pinapaniwala namin ang aming sarili na huwag pansinin ang kakatwa, paglabag sa privacy, hindi komportable, agresibong pag-censor ng mga nasabing platform — hindi kung ano ang isang komunidad, ngunit iyan lamang ang mayroon tayo. Kaya't nakibagay tayo.

Ang mga komportableng sala, sinehan, parke, at mga dalampasigan ay pinalitan ng Zoom, Skype, Twitter, at Facebook.

Naaalala mo ba ang pakikipagkaibigan at pagsalamuha ng mga kabataan? Ang ebolusyon ng lipunan na naganap sa mga palaruan, larangan ng football, sa mga campsite, sa mga pasilyo ng paaralan, at sa bahay ng iyong kaibigan.

Naaalala mo ba nuong masayang nakakasalamuha mo ang iyong mga kaibigan, hindi nag-aalala tungkol sa iyong impormasyon na ibinebenta sa mga advertiser, ang iyong pagsasalita o mga paniniwala na batayan para sa pag-censor? (bweno, ang ilan sa atin ay magkakaroon ng karanasan sa isang tiyak na uri ng censorship)

Hindi na natin ginagawa iyon. Ngunit paano tayo makakagawa ng mga komunidad sa online?

Gumagamit kami ng mga website ng social media. Mga social network. Mga group chats. TikToks. Nai-broadcast namin ang aming mga aktibidad, kung anong mga laro ang aming nilalaro, kung anong musika ang aming pinapakinggan, nagpapadala at nag-a-upload kami ng mga larawan at video. "Libre" ito, syempre, ngunit ... hindi talaga.

Ipinahayag nang derekta ng Facebook na hindi sila naniningil sa mga gumagamit dahil nakakolekta sila ng napakaraming data mula sa kanila, at ipinahiwatig na maaari nilang singilin ang mga gumagamit kung hindi iyon ang kaso. Ito ay isang tiyak na palatandaan na ang internet ay nagiging hindi gaanong magiliw patungo sa nakatuon sa privacy, ngunit ang internet ay naging privacy-unfriendly sa loob ng ilang panahon ngayon.

Kung gagamit ka ng isang VPN, madalas kang paulanin ng Google ng mga captchas, hihilingin sa iyo ng Twitter at Discord na patunayan ang iyong account sa isang numero ng telepono — maraming beses sa iilang mga kaso, at maraming mga serbisyo ang tatanggihan ka lang ng pag-access.

Ang pagtatangka na gamitin ang internet sa anumang tunay na antas ng pagkapribado ay ginagawang malinaw kung gaano "ka-libre" ang mga platform na ito.

At sa paglipat patungo sa online na pakikisalamuha, ang monarch ng Web2 ay nagbukas hindi lamang ng kanilang sariling mga platform sa likod ng isang pagsuko ng iyong privacy, ngunit ang pagkakaibigan at mga komunidad mismo.

Sa komunidad ng Web2, ang iyong mga interes ay madalas na salungat sa serbisyo. Wala kang sasabihin. Kung nagkaroon ka ng pag-uusap sa meatspace kasama ang 3 tao, bawat isa sa inyo ay may kontrol sa pag-uusap. Ngunit kapag ang pag-uusap na iyon ay inilipat sa Facebook o Twitter o Discord, isinasakripisyo mo ang iilan sa kontrol na iyon. Ang serbisyo ay may veto power. At kung hindi nila gusto ang iyong pag-uusap?

Sa komunidad ng Web3, ang iyong mga interes at interes ng serbisyo ay pareho lamang, dahil maaari kang maging may-ari ng serbisyo. Maaari kang makatulong na magpasya kung anong direksyon nito, kung paano ito umuusbong, kung anong mga tampok ang inilalabas nito, at kung paano nito pinoprotektahan ang iyong privacy. At kung hindi ka sumasang-ayon, maaari mong kunin ang iyong pamamahala sa ibang lugar.

Sa isang komunidad na Web2, ang iyong privacy ay isang biro. Ito ay nauugnay sa nakaraang punto: ang iyong privacy ay isang biro dahil ang iyong privacy ang kanilang kita. Ang dahilan kung bakit mayroon kang isang web2 na komunidad ay dahil ang iyong data ay mahalaga — mahalaga sa bahagi dahil gumana ito bilang isang uri ng madaling paraan para sa advertising sa iyo. Kapag mas maraming nalalaman ang isang kumpanya tungkol sa isang tao, mas madali silang makumbinsi na gumastos ng pera.

Sa isang pamayanan sa Web3, ang privacy ay isa sa mga pangunahing tampok, na itinayo sa maraming mga protokol at network bilang isang hindi nasasabing pundasyon. (Hindi ito nangangahulugang ikaw ay higit na pinaghihigpitan sa Web3 — Tinutukoy ng Status ang Privacy bilang "ang kapangyarihan na piliing ihayag ang sarili sa mundo" kaya, kung nais mo, maaari mo pa ring ibahagi ang iyong data, ngunit desisyon mo na yun, hindi sa kanila.)

Sa isang komunidad na Web2, ang iyong mga aksyon at pagsasalita ay patuloy na naitala, na-transcribe, naisuri, at naproseso. Dapat kang manatili hindi lamang sa mga hangarin ng kapangyarihan ng Web2, kundi pati na rin ng anumang mga gobyerno na namamahala na gumamit ng kontrol sa mga nasabing mga panginoon (mas pangkalahatan ito kaysa sa "anumang gobyerno na kanilang tirahan," sapagkat hindi palaging ganoong tukoy — maraming mga kumpanya ang kailangang maglaro sa US, kahit na hindi sila matatagpuan sa loob ng US, halimbawa). Kung hindi pa nagpasya ang Reddit na i-censor ka, pagkatapos ay maaaring magpasya ang Pakistan na ang iyong nilalaman ay malaswa, o maaaring nagkamali na markahan ng US ang iyong nilalaman na labag sa batas.

Ang mga pamayanan ng Web3 ay desentralisado, at kulang sa pressure point para sa mga gobyerno o iba pang may awtoridad o mapusok na mga aktor upang samantalahin. Madalas din silang nagsasangkot ng mga protokol na ipinapalagay ang pagkapoot mula sa mga kalahok, kaya ang mga ito ay dinisenyo sa paligid ng mga modelo ng banta tulad ng isang gobyerno na nagtatangkang mag-access ng pribilehiyong impormasyon sa pamamagitan ng pakikilahok sa isang network. Ang mga komunidad ng Web3 ay hindi pinapayagan ang pangingikil at pang-aapi ng gobyerno, ngunit pinangangalagaan ang kalayaan sa pamamahayag.

Sa isang komunidad na Web2, maaari mong subukang sundin ang mga patakaran, at sundin ang mga alituntunin, at maglaro kasama ang mga algorithm (o ipagsapalaran ang modernisadong katumbas ng pagpapalayas) - ngunit ito ay madalas na bumabagsak sa isang hulaan na laro kung saan kailangan mong ipalagay ano ang mga patakaran, o intindihin para sa mga kaso na hindi sakop; kailangan mong makilala kung sino ang nagpapatupad ng mga alituntunin at kung ano talaga ang pagmamalasakit nila, kailangan mong hulaan at mag-eksperimento upang malinaw na matukoy ang mga algorithm.

Sa mga pamayanan ng Web3, ang mga panuntunan ay pormalado sa mga protokol. Ang mga tumutukoy sa paksa ng kung ano ang o hindi pinapayagan ay naiwan sa self-moderation ng mga komunidad, sa halip na maging sentralisado sa Ang katanyagan at tagumpay ng nilalaman (o kahit na mga tao) ay maaaring masukat, at malinaw na pahalagahan ng mga token na kumakatawan sa social capital.

Ang mga pamayanan ng Web2 ay naging bahagi ng pagbubuo ng "tagalikha ng ekonomiya" —at nakatulong ito sa maraming tagalikha, artista, at mga performers na kumita. Ang mga pamayanan ng Web2 ay napatunayan na kapaki-pakinabang sa pananalapi ... ngunit ang bawat platform ay nababawasan. Isang napakalaking bahagi, sa maraming mga kaso. Ang OnlyFans ay tumatagal ng 20%   ng kita ng tagalikha, isang "predatory cut" para sa "isang luwalhating processor ng pagbabayad", ayon sa mananaliksik at manggagawa sa sex na si Danielle Blunt.

At kung maninira iyon, ay ... hindi magandang tingnan para sa Twitch, na tumatagal ng 50% ng mga gastos sa subscription. [1] [2]

Ang sentralisadong imprastraktura, sentralisadong mga sistema ng pagbabayad, at sentralisadong artipisyal na intelektwal ay nag-monopolyo ng komunidad sa internet, ngunit dahil lamang sa hinayaan natin sila, at basta't patuloy nating hinayaan ang mga ito. Ang disentralisadong pagbabayad, desentralisadong imprastraktura, desentralisadong AI, at higit pa, ay patuloy na nagbabago upang maitugma ang lumalaking pangangailangan para sa kalayaan mula sa mga chains ng Web2.

Maaari kaming gumawa ng mas mahusay kaysa sa teknolohikal na pyudalismong ito, kung saan ang mga tagalikha ay naloloko, dinadaya ang mga madla, at kinakailangan na makihalubilo — upang makita ang iyong pamilya, upang pag-usapan ang tungkol sa iyong mga paboritong libro o pelikula o video game — kinakailangan na isinakripisyo mo ang lahat ng iyong privacy, iyong mga kaibigan at contact at kapag nakikipag-usap ka sa kanila, pagmamay-ari ng iyong data, kung saan ka pupunta at sa anong mga oras, ang iyong mga imahe at video at nilalamang iyong ginawa. Lahat ng bagay.

Alam natin na makakagawa tayo ng mas mahusay. Alam namin dahil kami, at marami pang iba, ay nagtatrabaho, ngayon, sa desentralisado, pagmamay-ari ng komunidad, hindi pinagsamantalahan na mga platform at samahan na sumusuporta sa totoong mga komunidad.

Ano ang isang pamayanan? Kami ang magpasya. Napagpasyahan namin. Sapagkat ang internet ay patuloy na umuusbong, at ito ang susunod na yugto. Ang yugto ng Web3.

Footnote:

Kung binabasa ito ng mga taong nakatuon sa haba ng buhay sa 21XX at nagpasya na gumamit ng ibang terminolohiya, huwag mag-atubiling magpalit